ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ

Η λαπαροσκοπική χειρουργική αποτέλεσε σημαντική πρόοδο του 20ου αιώνα στον τομέα της χειρουργικής. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την κατασκευή λεπτών εργαλείων τα οποία μπορούσαν να εισάγονται δια λεπτών τομών, μετά την ανάπτυξη πνευμοπεριτοναίου (ελεγχόμενη διάταση της κοιλίας με διοχέτευση CO2), έγινε δυνατή η επισκόπηση της λαπάρας (κοιλίας) υπό μεγέθυνση μέσω οθόνης, ανοίγοντας το δρόμο για την πραγματοποίηση ποικίλων επεμβάσεων σε διάφορες ειδικότητες.

Συνήθη μειονεκτήματα της λαπαροσκοπικής τεχνικής: δισδιάστατη και ασταθής εικόνα, απώλεια αίσθησης και βαθμών ελευθερίας στην κίνηση, εργονομικά προβλήματα για τη χειρουργική ομάδα (όρθια θέση για δυνητικά πολλές ώρες).

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής περιλαμβάνουν:

Ελαχιστοποίηση του εσωτερικού χειρουργικού τραύματος και κατ’ επέκταση της δημιουργίας μετεγχειρητικών συμφύσεων.

Ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος.

Ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου.

Πολύ μικρές τομές και άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, αφού ελαχιστοποιούνται οι ουλές μετά την επέμβαση.

Ταχύτερη ανάρρωση και γρηγορότερη έξοδος από το νοσοκομείο.

Εξάλειψη, σχεδόν, των μετεγχειρητικών επιπλοκών που σχετίζονται με το τραύμα όπως διαπύηση, διάσπαση, κήλη, χρόνιο άλγος κ.λπ.

Λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές.